вадато́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вадато́к вадато́кі
Р. вадато́ку вадато́каў
Д. вадато́ку вадато́кам
В. вадато́к вадато́кі
Т. вадато́кам вадато́камі
М. вадато́ку вадато́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Вадато́к ’плынь; рэчышча’ (КЭС). Рус. водоток, укр. водотока ’рэчышча патоку’. Складанае слова: вада + цячы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)