вадаспу́ск, -а, мн. -і, -аў, м.

Труба ў плацінах і вадасховішчах для спуску вады.

|| прым. вадаспу́скны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадаспу́ск

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вадаспу́ск
Р. вадаспу́ску
Д. вадаспу́ску
В. вадаспу́ск
Т. вадаспу́скам
М. вадаспу́ску

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вадаспу́ск

‘труба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вадаспу́ск вадаспу́скі
Р. вадаспу́ска вадаспу́скаў
Д. вадаспу́ску вадаспу́скам
В. вадаспу́ск вадаспу́скі
Т. вадаспу́скам вадаспу́скамі
М. вадаспу́ску вадаспу́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вадаспу́ск м., гидр. водоспу́ск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вадаспуск 3/474

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

вадаспу́ск, ‑а, м.

Труба, па якой спускаюць ваду з вадасховішча праз плаціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАДАСПУ́СК,

напорнае гідратэхнічнае збудаванне з вежай, у якой зроблены адтуліны для зліву вады. Размяшчаецца ў целе бетоннай плаціны, у асновах грунтавых плацін або ў берагах (тунэльны вадаспуск). Прызначаны для рэгулявання ўзроўню вады ў вадаёмах, спуску вадасховішчаў, прамывання донных наносаў, а таксама для пропуску вады ў ніжні б’еф. Забяспечваецца засаўкамі для рэгулявання расходу вады.

т. 3, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

водоспу́ск гидр. вадаспу́ск, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)