вадамё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вадамё́т вадамё́ты
Р. вадамё́та вадамё́таў
Д. вадамё́ту вадамё́там
В. вадамё́т вадамё́ты
Т. вадамё́там вадамё́тамі
М. вадамё́це вадамё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вадамёт м., мор. водомёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадамёт м Wásserwerfer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wásserwerfer

m -s, - вадамёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

водомёт

1. (фонтан) уст. фанта́н, -на м.;

2. мор. вадамёт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)