вадала́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца падводнымі работамі ў спецыяльным воданепранікальным касцюме.

|| прым. вадала́зны, -ая, -ае.

Вадалазныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадала́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вадала́з вадала́зы
Р. вадала́за вадала́заў
Д. вадала́зу вадала́зам
В. вадала́за вадала́заў
Т. вадала́зам вадала́замі
М. вадала́зе вадала́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вадала́з м. водола́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадала́з, ‑а, м.

Рабочы, які працуе пад вадой у спецыяльным воданепранікальным касцюме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадала́з м Táucher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

водола́з вадала́з, -за м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

diver [ˈdaɪvə] n. нырэ́ц; вадала́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вада... (гл. вода...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «вода...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: вадавоз, вадаплаўны, вадалаз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

frogman [ˈfrɒgmən]n. BrE (pl. -men) аквалангі́ст; вадала́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skindiver

[ˈskɪndaɪvər]

n.

вадала́з -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)