вагі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вагі́на вагі́ны
Р. вагі́ны вагі́н
Д. вагі́не вагі́нам
В. вагі́ну вагі́ны
Т. вагі́най
вагі́наю		 вагі́намі
М. вагі́не вагі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вагі́на

(лац. vagina = похва)

трубкападобнае звужэнне жаночых палавых пратокаў, якое заканчваецца вульвай або похвай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

vagina

[vəˈdʒaɪnə]

n. -nas, -nae Anat.

по́хва, вагі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вульвавагіні́т

(ад вульва + вагіна)

запаленчае захворванне вульвы 2 і похвы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вагіні́т

(ад вагіна)

запаленне сценак похвы ў жанчын, якое выклікаецца мікробамі або хімічнымі ці механічнымі раздражняльнікамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вагіні́зм

(ад вагіна)

сутаргавае скарачэнне мышцаў похвы і тазавага дна, спазма мышцаў сцёгнаў, што перашкаджаюць правядзенню палавога акта; разнавіднасць сексуальнай дысфункцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)