Verbum

анлайнавы слоўнік

вага́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Рычаг для рэгулявання чаго-н. або кіравання чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вага́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вага́р, -ра́ м., разг. рыча́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вага́р, ‑а, м.

1. Рычаг для рэгулявання чаго‑н. або кіравання чым‑н. Вагар кіравання. Вагар руля.

2. перан. Сродак для ажыццяўлення якой‑н. дзейнасці. Друкаваная і вусная прапаганда — важнейшы вагар камуністычнага выхавання народа. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вага́р ’рычаг’ (БРС). Суфіксальнае ўтварэнне ад ваг ’рычаг’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падва́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прыстасаванне ў паравых і інш. машынах у выглядзе стрыжня для рэгуліроўкі сілы або хуткасці руху чаго-н., рычаг.

2. Тоўстая жэрдка, пры дапамозе якой прыпадымаюць цяжары; вагар.

|| прым. падва́жнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dźwignia

ж. рычаг; вагар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lever

[ˈlevər]

падва́жнік -а m.; ва́га f., вага́р -а́, рыча́г -а́ m.

control lever — вага́р кірава́ньня

падыма́ць падва́жнікам, ва́гай, рычаго́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

рычаг; вагар, вагавік (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

sterowy

sterow|y

рулявы, стырнавы;

koło ~e — штурвал;

drążek ~y — рычаг (вагар) кіравання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)