ВАГА́Й,

рака, левы прыток Іртыша, у Цюменскай вобл. Расійскай Федэрацыі. Даўж. 555 км, пл. бас. 23 тыс. км². Цячэ ў паўд. ч. Зах.-Сібірскай раўніны. Сярэдні расход вады каля с. Чорнае 20,6 м³/с. Суднаходная ў ніжнім цячэнні. Даліна густа населена. У вусці Вагая (Ермакова завадзь) загінуў заваёўнік Сібіры Ярмак.

т. 3, с. 427

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ва́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ва́га
Р. ва́гі
Д. ва́зе
В. ва́гу
Т. ва́гай
ва́гаю
М. ва́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́важыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

1. Узважваючы, вызначыць вагу. Выважыць гару.

2. Выцягнуць, вывернуць што‑н. вагай. Выважыць пень, камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вага́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вага́ю вага́ем
2-я ас. вага́еш вага́еце
3-я ас. вага́е вага́юць
Прошлы час
м. вага́ў вага́лі
ж. вага́ла
н. вага́ла
Загадны лад
2-я ас. вага́й вага́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вага́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

lever

[ˈlevər]

1.

n.

падва́жнік -а m.; ва́га f., вага́р -а́, рыча́г -а́ m.

control lever — вага́р кірава́ньня

2.

v.

падыма́ць падва́жнікам, ва́гай, рычаго́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)