біялі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. біялі́т
Р. біялі́ту
Д. біялі́ту
В. біялі́т
Т. біялі́там
М. біялі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біялі́т, -ту м., геол. биоли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

биоли́т геол. біялі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)