біякрэ́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біякрэ́м біякрэ́мы
Р. біякрэ́му біякрэ́маў
Д. біякрэ́му біякрэ́мам
В. біякрэ́м біякрэ́мы
Т. біякрэ́мам біякрэ́мамі
М. біякрэ́ме біякрэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

біякрэ́м, -му м. биокре́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біякрэ́м, ‑а, м.

Касметычны крэм, у састаў якога ўваходзяць біястымулятары. Біякрэм для сухой скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біякрэ́м

(ад бія- + крэм)

касметычны крэм, у складзе якога ёсць біястымулятары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

биокре́м біякрэ́м, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)