біякрэ́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біякрэ́м |
біякрэ́мы |
| Р. |
біякрэ́му |
біякрэ́маў |
| Д. |
біякрэ́му |
біякрэ́мам |
| В. |
біякрэ́м |
біякрэ́мы |
| Т. |
біякрэ́мам |
біякрэ́мамі |
| М. |
біякрэ́ме |
біякрэ́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
біякрэ́м, -му м. биокре́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
біякрэ́м, ‑а, м.
Касметычны крэм, у састаў якога ўваходзяць біястымулятары. Біякрэм для сухой скуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біякрэ́м
(ад бія- + крэм)
касметычны крэм, у складзе якога ёсць біястымулятары.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
биокре́м біякрэ́м, -му м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)