біязо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. біязо́на біязо́ны
Р. біязо́ны біязо́н
Д. біязо́не біязо́нам
В. біязо́ну біязо́ны
Т. біязо́най
біязо́наю		 біязо́намі
М. біязо́не біязо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біязо́на

(ад бія- + зона)

сукупнасць геалагічных адкладаў, у якой сустракаецца якая-н. адна сістэматызаваная група выкапнёвых арганізмаў (від, род, сям’я).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)