біядо́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. біядо́за біядо́зы
Р. біядо́зы біядо́з
Д. біядо́зе біядо́зам
В. біядо́зу біядо́зы
Т. біядо́зай
біядо́заю		 біядо́замі
М. біядо́зе біядо́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біядо́за

(ад бія- + доза)

працягласць ультрафіялетавага апрамянення скуры, неабходная для ўзнікнення слабой, але ясна акрэсленай эрытэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)