бірузо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бірузо́вы бірузо́вая бірузо́вае бірузо́выя
Р. бірузо́вага бірузо́вай
бірузо́вае		 бірузо́вага бірузо́вых
Д. бірузо́ваму бірузо́вай бірузо́ваму бірузо́вым
В. бірузо́вы (неадуш.)
бірузо́вага (адуш.)		 бірузо́вую бірузо́вае бірузо́выя (неадуш.)
бірузо́вых (адуш.)
Т. бірузо́вым бірузо́вай
бірузо́ваю		 бірузо́вым бірузо́вымі
М. бірузо́вым бірузо́вай бірузо́вым бірузо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бірузо́вы бирюзо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бірузо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да бірузы; з бірузой, зроблены з бірузы. Бірузовы пярсцёнак.

2. Падобны на бірузу колерам; блакітнаваты. Цёмна-сінія хвалі .. становяцца то ярка-ізумруднымі, то бірузовымі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бірузо́вы Türkís-; türkísfarben, türkísblau

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

біруза́, -ы́, ж.

Каштоўны непразрысты камень блакітнага або зеленаватага колеру.

|| прым. бірузо́вы, -ая, -ае.

Б. пярсцёнак.

Бірузовыя хвалі (колерам падобныя на бірузу).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зеленава́та-бірузо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зеленава́та-бірузо́вы зеленава́та-бірузо́вая зеленава́та-бірузо́вае зеленава́та-бірузо́выя
Р. зеленава́та-бірузо́вага зеленава́та-бірузо́вай
зеленава́та-бірузо́вае		 зеленава́та-бірузо́вага зеленава́та-бірузо́вых
Д. зеленава́та-бірузо́ваму зеленава́та-бірузо́вай зеленава́та-бірузо́ваму зеленава́та-бірузо́вым
В. зеленава́та-бірузо́вы (неадуш.)
зеленава́та-бірузо́вага (адуш.)		 зеленава́та-бірузо́вую зеленава́та-бірузо́вае зеленава́та-бірузо́выя (неадуш.)
зеленава́та-бірузо́вых (адуш.)
Т. зеленава́та-бірузо́вым зеленава́та-бірузо́вай
зеленава́та-бірузо́ваю		 зеленава́та-бірузо́вым зеленава́та-бірузо́вымі
М. зеленава́та-бірузо́вым зеленава́та-бірузо́вай зеленава́та-бірузо́вым зеленава́та-бірузо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бирюзо́вый бірузо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

turkusowy

бірузовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

turquoise

[ˈtɜ:rkwɔɪz]

n.

1) біруза́ f. (ка́мень)

2) бірузо́вы, зеленава́та-сі́ні ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Турку́с ‘непразрысты каштоўны камень, біруза’ (Ласт.), ст.-бел. туркусъ, туркосъ ‘тс’ (1541 г.), туркусовый ‘блакітны, бірузовы’ (ГСБМ). Запазычана са ст.-польск. turkus ‘тс’, якое з ням. Türkis ‘тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 142); апошняе з франц. субстантываванага turquoise ад turguois ‘турэцкі’, г. зн. ‘турэцкі каштоўны камень’ (Duden. Etymologie, 872).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)