Бірузо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бірузо́ва
Р. Бірузо́ва
Д. Бірузо́ву
В. Бірузо́ва
Т. Бірузо́вам
М. Бірузо́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бірузо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бірузо́ва - -

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бірузова (в.) 2/339; 9/123 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БІРУЗО́ВА,

вёска ў Беларусі, у Расонскім р-не Віцебскай вобл. Цэнтр сельсавета і саўгаса «Расонскі». За 4 км на ПдУ ад г.п. Расоны, 155 км ад Віцебска, 45 км ад чыг. ст. Полацк. 346 ж., 147 двароў (1995). Базавая школа, Дом культуры, б-ка, аддз. сувязі.

т. 3, с. 157

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)