бірма́нцы, ‑аў; адз. бірманец, ‑нца, м.; бірманка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бірманкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бірмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бірманцы 1/165; 2/334; 7/428, 429

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БІРМА́НЦЫ

(саманазва мранма),

нацыя, асн. насельніцтва М’янмы, б. Бірма (больш за 30 млн. чал.). Жывуць таксама ў Індыі, Кампучыі, Лаосе і інш. Агульная колькасць 30,28 млн. чал. (1987). Гавораць на бірманскай мове. Паводле рэлігіі пераважна будысты; захоўваюцца і дабудысцкія вераванні.

т. 3, с. 157

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бірма́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бірма́нка бірма́нкі
Р. бірма́нкі бірма́нак
Д. бірма́нцы бірма́нкам
В. бірма́нку бірма́нак
Т. бірма́нкай
бірма́нкаю		 бірма́нкамі
М. бірма́нцы бірма́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бірма́нец,

гл. бірманцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бірма́нка,

гл. бірманцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бірма́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бірма́нец бірма́нцы
Р. бірма́нца бірма́нцаў
Д. бірма́нцу бірма́нцам
В. бірма́нца бірма́нцаў
Т. бірма́нцам бірма́нцамі
М. бірма́нцу бірма́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)