бірма́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бірма́нец бірма́нцы
Р. бірма́нца бірма́нцаў
Д. бірма́нцу бірма́нцам
В. бірма́нца бірма́нцаў
Т. бірма́нцам бірма́нцамі
М. бірма́нцу бірма́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бірма́нец,

гл. бірманцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бирма́нец уст. бірма́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Birmańczyk

м. бірманец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бірма́нцы, ‑аў; адз. бірманец, ‑нца, м.; бірманка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бірманкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бірмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Birmáne

m -n, -n бірма́нец, жыха́р Бі́рмы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Burmese

[,bɜ:rˈmi:z]

1.

n.

1) бірма́нец -ца m., бірма́нка f.

2) бірма́нская мо́ва

2.

adj.

бірма́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)