біржаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто займаецца біржавымі аперацыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біржаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біржаві́к біржавікі́
Р. біржавіка́ біржавіко́ў
Д. біржавіку́ біржавіка́м
В. біржавіка́ біржавіко́ў
Т. біржавіко́м біржавіка́мі
М. біржавіку́ біржавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біржаві́к, -ка́ м. биржеви́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біржаві́к, ‑а, м.

У капіталістычных краінах — той, хто займаецца біржавымі аперацыямі; біржавы дзялок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

биржеви́к біржаві́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

giełdziarz

м. біржавік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trader

[ˈtreɪdər]

n.

1) гандля́р -а́ m.

2) гандлёвы карабе́ль

3) біржавік -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

broker

[ˈbroʊkər]

n.

1) ма́клер, бро́кер -а m.; камісіянэ́р -а m., біржаві́к -а́ m.

2) Brit. гандля́р ужыва́нымі рэ́чамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)