біпла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Самалёт з двума крыламі, размешчанымі адно пад адным.

|| прым. біпла́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біпла́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біпла́н біпла́ны
Р. біпла́на біпла́наў
Д. біпла́ну біпла́нам
В. біпла́н біпла́ны
Т. біпла́нам біпла́намі
М. біпла́не біпла́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

біпла́н м., ав. бипла́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біпла́н, ‑а, м.

Самалёт з дзвюма плоскасцямі, размешчанымі адна пад другой.

[Фр. biplan ад лац bis — двойчы і planum — плоскасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БІПЛА́Н

(ад бі... + план),

самалёт з двума крыламі, якія размешчаны адно над адным з двух бакоў фюзеляжа. Да 1930-х г. схема біплана была пераважнай для вучэбных, знішчальных і разведвальных самалётаў. Пазней біплан выцеснены манапланамі. У краінах СНД біплан (Ан-2, Ан-24) выкарыстоўваюцца ў сельскай гаспадарцы, для мясц. перавозак і інш., за мяжой — у с.-г. і спарт. авіяцыі.

т. 3, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

біпла́н м ав Zwéidecker m -s, -, Dóppeldecker m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

біпла́н

(фр. biplan, ад лац. bis = двойчы + planum = плоскасць)

самалёт з дзвюма плоскасцямі крылаў, размешчанымі паралельна адна над другой па абодва бакі фюзеляжа (параўн. манаплан, трыплан).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бипла́н ав. біпла́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dwupłatowiec

м. біплан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Dóppeldecker

m -s, - біпла́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)