біга́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біга́мія
Р. біга́міі
Д. біга́міі
В. біга́мію
Т. біга́міяй
біга́міяю
М. біга́міі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біга́мія ж. (двайны шлюб) Bigame f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

біга́мія

(ад бі- + -гамія)

дваяшлюбнасць, дваяжэнства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бига́мия біга́мія, -міі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bigamy [ˈbɪgəmi] n. біга́мія; дваяшлю́бнасць, дваяжэ́нства, дваяму́жжа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bigame

f - біга́мія, дваяжэ́нства, дваяшлю́бнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bigamy

[ˈbigəmi]

n., pl. -mies

дваяжэ́нства, дваяму́жжа n., біга́мія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)