біва́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біва́чны біва́чная біва́чнае біва́чныя
Р. біва́чнага біва́чнай
біва́чнае		 біва́чнага біва́чных
Д. біва́чнаму біва́чнай біва́чнаму біва́чным
В. біва́чны (неадуш.)
біва́чнага (адуш.)		 біва́чную біва́чнае біва́чныя (неадуш.)
біва́чных (адуш.)
Т. біва́чным біва́чнай
біва́чнаю		 біва́чным біва́чнымі
М. біва́чным біва́чнай біва́чным біва́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біва́чны бива́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біва́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бівака. Бівачнае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біва́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Прывал войск па-за населеным пунктам для адпачынку ці начлегу.

2. Стаянка альпіністаў, турыстаў.

|| прым. біва́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бива́чный біва́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)