бёрда, -а, мн. -ы, -аў, н.

Прылада ў ткацкім станку з тонкіх пласцінак для прыбівання ўточнай ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бё́рда

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бё́рда
Р. Бё́рда
Д. Бё́рду
В. Бё́рда
Т. Бё́рдам
Бё́рдзе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бё́рда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бё́рда бё́рды
Р. бё́рда бё́рдаў
Д. бё́рду бё́рдам
В. бё́рда бё́рды
Т. бё́рдам бё́рдамі
М. бё́рдзе бё́рдах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бёрда ср., текст. бёрдо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бёрда, ‑а, н.

Прылада ў ткацкім станку з тонкіх пласцінак накшталт грэбеня з дзвюма спінкамі для прыбівання ўточнай ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЁРДА,

адно з асноўных рабочых прыстасаванняў ткацкага станка. Мае выгляд грэбеня з вузкімі метал. пласцінкамі, замацаванымі ў драўляных або металічных планках. Служыць для раўнамернага размеркавання ніткі асновы, якая праходзіць паміж пласцінкамі па шырыні тканіны.

т. 3, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЁРДА,

вёска ў Беларусі, у Клічаўскім пасялковым Савеце Клічаўскага р-на Магілёўскай вобл. Цэнтр калгаса «Зарэчны». За 10 км на Пд ад Клічава, 100 км ад Магілёва, 17 км ад чыг. ст. Нясета. 221 ж., 88 двароў (1995). Базавая школа, клуб, б-ка, аддз. сувязі.

т. 3, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бёрда н тэх Wéberkamm m -(e) s, -kämme, Kamm m, Wébeblatt n -(e)s, -blätter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Бёрда ’дэталь ткацкага станка’; таксама бе́рда. Рус. бёрдо, укр. бе́рдо, польск. bardo, чэш. brdo, балг. бъ̀рдо, серб.-харв. бр̋до і г. д. Прасл. bьrdo. Роднаснае: лат. birde ’ткацкі стан’, ст.-в.-ням. bort ’край’ і г. д. Траўтман, 33; Бернекер, 118, Фасмер, 1, 152. Падрабязна Трубачоў, Ремесл. терм., 26–31, 130–131.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

набі́ліцы, -ліц.

У кроснах: драўляныя планкі, у якія ўстаўляецца бёрда.

Кляновыя н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)