бяста́ктны, -ая, -ае.

Тое, што і бестактоўны.

|| наз. бяста́ктнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяста́ктны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяста́ктны бяста́ктная бяста́ктнае бяста́ктныя
Р. бяста́ктнага бяста́ктнай
бяста́ктнае		 бяста́ктнага бяста́ктных
Д. бяста́ктнаму бяста́ктнай бяста́ктнаму бяста́ктным
В. бяста́ктны (неадуш.)
бяста́ктнага (адуш.)		 бяста́ктную бяста́ктнае бяста́ктныя (неадуш.)
бяста́ктных (адуш.)
Т. бяста́ктным бяста́ктнай
бяста́ктнаю		 бяста́ктным бяста́ктнымі
М. бяста́ктным бяста́ктнай бяста́ктным бяста́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяста́ктны, см. бестакто́ўны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяста́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які не выяўляе такту ў абыходжанні з кім‑н.; нетактоўны. Бястактны чалавек. // Які сведчыць пра адсутнасць такту. Бястактнае пытанне. □ І мне зноў сорамна за мой бястактны, недаравальны выбрык. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяста́ктны гл. нетактоўны, бестактоўны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бяста́ктнасць, -і, ж.

1. гл. бястактны.

2. Бястактныя паводзіны, бястактныя ўчынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

indelicate [ɪnˈdelɪkət] adj. fml недаліка́тны; нетакто́ўны, бестакто́ўны; бяста́ктны;

an indelicate remark бестакто́ўная заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бяста́ктнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць бястактнага; адсутнасць такту, далікатнасці.

2. Бястактныя паводзіны; бястактны ўчынак. Дапусціць бястактнасць. □ Ці не зраблю я бястактнасці сваім умяшаннем у яе [Асіна] гора? Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)