бяссме́ртнік, -у, м.

Назва некаторых травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяссме́ртнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бяссме́ртнік
Р. бяссме́ртніку
Д. бяссме́ртніку
В. бяссме́ртнік
Т. бяссме́ртнікам
М. бяссме́ртніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяссме́ртнік, -ку м., бот. бессме́ртник, имморте́ль ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяссме́ртнік, ‑у, м., зб.

Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць; імартэль, сухацвет. Пад акном разросся куст бэзу, дацвіталі вяргіні і бяссмертнікі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЯССМЕ́РТНІК,

гл. Цмен.

т. 3, с. 419

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бяссме́ртнік м. бат. Immortélle f -, -n, Stróhblume f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

імартэ́ль, -і, ж.

Тое, што і бяссмертнік.

|| прым. імартэ́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імартэ́ль, ‑і, ж.

Тое, што і бяссмертнік.

[Фр. immortelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухацве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.

Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць; бяссмертнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессме́ртник бот. сухацве́т, -ту м., бяссме́ртнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)