бяссле́дны, -ая, -ае.

Які не пакінуў пасля сябе ніякіх слядоў.

Бясследнае знікненне.

Прапасці бясследна (прысл.).

|| наз. бяссле́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяссле́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяссле́дны бяссле́дная бяссле́днае бяссле́дныя
Р. бяссле́днага бяссле́днай
бяссле́днае		 бяссле́днага бяссле́дных
Д. бяссле́днаму бяссле́днай бяссле́днаму бяссле́дным
В. бяссле́дны (неадуш.)
бяссле́днага (адуш.)		 бяссле́дную бяссле́днае бяссле́дныя (неадуш.)
бяссле́дных (адуш.)
Т. бяссле́дным бяссле́днай
бяссле́днаю		 бяссле́дным бяссле́днымі
М. бяссле́дным бяссле́днай бяссле́дным бяссле́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяссле́дны бессле́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяссле́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не пакідае пасля сябе ніякіх слядоў. Бясследнае знікненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссле́дны spúrlos;

бяссле́днае знікне́нне spúrloses Verschwínden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бессле́дный бяссле́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spúrlos

a бяссле́дны, непры(к)ме́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)