БЯЛІ́ЛЬНАЯ ВА́ПНА,

гл. Хлорная вапна.

т. 3, с. 397

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бялі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялення. // Які служыць для бялення. Бялільны раствор. Бялільная сода. Бялільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бялі́льны бялі́льная бялі́льнае бялі́льныя
Р. бялі́льнага бялі́льнай
бялі́льнае		 бялі́льнага бялі́льных
Д. бялі́льнаму бялі́льнай бялі́льнаму бялі́льным
В. бялі́льны (неадуш.)
бялі́льнага (адуш.)		 бялі́льную бялі́льнае бялі́льныя (неадуш.)
бялі́льных (адуш.)
Т. бялі́льным бялі́льнай
бялі́льнаю		 бялі́льным бялі́льнымі
М. бялі́льным бялі́льнай бялі́льным бялі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ДЗЬЯЧКО́Ў Іван Пятровіч

(1789 — пасля 1836),

бел. архітэктар 19 ст. Прадстаўнік класіцызму. Да 1813 працаваў у Маскве. З 1814 жыў і працаваў у Гомелі, у графа М.П.Румянцава. Асн. пабудовы паводле праектаў Дз. ў Гомелі: дваранскае вучылішча (1818), Гомельскі «паляўнічы домік», ткацкая і бялільная ф-кі (усе 1818—20); кіраваў буд-вам ланкастэрскай школы (1818) і «Рускага шынка» (1822).

т. 6, с. 126

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)