бяля́віць

‘рабіць каго-небудзь, што-небудзь бялявым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бяля́віць бяля́вяць
Прошлы час
м. бяля́віў бяля́вілі
ж. бяля́віла
н. бяля́віла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяля́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)