бязмо́згі, -ая, -ае (разм.).

Дурны, бесталковы.

Б. баран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязмо́згі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязмо́згі бязмо́згая бязмо́згае бязмо́згія
Р. бязмо́згага бязмо́згай
бязмо́згае		 бязмо́згага бязмо́згіх
Д. бязмо́згаму бязмо́згай бязмо́згаму бязмо́згім
В. бязмо́згі (неадуш.)
бязмо́згага (адуш.)		 бязмо́згую бязмо́згае бязмо́згія (неадуш.)
бязмо́згіх (адуш.)
Т. бязмо́згім бязмо́згай
бязмо́згаю		 бязмо́згім бязмо́згімі
М. бязмо́згім бязмо́згай бязмо́згім бязмо́згіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязмо́згі разг., бран. безмо́зглый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязмо́згі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Дурны, бесталковы. [Конь:] — Каб ты бязмозгім Бараном не быў, Дык і брахаць бы не вучыўся. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безмо́зглый бязмо́згі, бязглу́зды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

witless [ˈwɪtləs] adj. незразуме́лы; бязмо́згі; бязглу́зды;

a witless idea недарэ́чная ідэ́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

addlebrained

[ˈædəl,breɪnd]

adj.

1) бязмо́згі, тупы́

2) зьбянтэ́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dumb [dʌm] adj.

1. нямы́;

He was struck dumb. Ён анямеў.

2. infml тупы́, неразу́мны, бязмо́згі, дурны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дурны, неразумны, безразважны, вар'яцкі; дурацкі, дурачыны, прыдуркаваты, бязмозгі, безгаловы, тупагаловы, цвердалобы, недапечаны, ідыёцкі (разм.); тупы, пусты (перан.) □ не ў сваім розуме, не пры сваім розуме

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)