бя́зевы гл. бязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бя́зевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бя́зевы бя́зевая бя́зевае бя́зевыя
Р. бя́зевага бя́зевай
бя́зевае		 бя́зевага бя́зевых
Д. бя́зеваму бя́зевай бя́зеваму бя́зевым
В. бя́зевы (неадуш.)
бя́зевага (адуш.)		 бя́зевую бя́зевае бя́зевыя (неадуш.)
бя́зевых (адуш.)
Т. бя́зевым бя́зевай
бя́зеваю		 бя́зевым бя́зевымі
М. бя́зевым бя́зевай бя́зевым бя́зевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бя́зевы текст. бя́зевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бя́зевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бязі. // Пашыты з бязі. Бязевая кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязь, -і, ж.

Баваўняная тканіна палатнянага перапляцення.

|| прым. бя́зевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бя́зевый бя́зевы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)