бязво́льны, -ая, -ае.

Які не мае сілы волі, слабахарактарны.

Б. характар.

|| наз. бязво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязво́льны бязво́льная бязво́льнае бязво́льныя
Р. бязво́льнага бязво́льнай
бязво́льнае		 бязво́льнага бязво́льных
Д. бязво́льнаму бязво́льнай бязво́льнаму бязво́льным
В. бязво́льны (неадуш.)
бязво́льнага (адуш.)		 бязво́льную бязво́льнае бязво́льныя (неадуш.)
бязво́льных (адуш.)
Т. бязво́льным бязво́льнай
бязво́льнаю		 бязво́льным бязво́льнымі
М. бязво́льным бязво́льнай бязво́льным бязво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязво́льны безво́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязво́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае сілы волі; нерашучы, слабахарактарны. Бязвольная натура. □ [Лабановіч:] — Няўжо мы, Алесь, такія бязвольныя, што гэтых спакус не можам здолець? Бо гэта ж ёсць прызнанне свайго бяссілля, раз ты баішся спакусы. Колас. Абыякавасць, пасіўнае назіранне за падзеямі ўласцівы для натур бязвольных. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязво́льны wíllenlos;

бязво́льны чалаве́к wíllenloser [schwácher] Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

безво́льный бязво́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слабахара́ктарны, -ая, -ае.

Са слабым характарам, бязвольны.

С. чалавек.

|| наз. слабахара́ктарнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлю́пік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., зневаж.).

Бязвольны, нікчэмны, маладушны чалавек.

Нікчэмны х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бесхара́ктарны, -ая, -ае.

Бязвольны, які лёгка паддаецца чужому ўздзеянню.

Бесхарактарная асоба.

|| наз. бесхара́ктарнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абулі́чны

(ад абулія)

псіх. бязвольны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)