бядня́цтва, -а, н., зб.

Бедныя людзі, бедната.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бядня́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бядня́цтва
Р. бядня́цтва
Д. бядня́цтву
В. бядня́цтва
Т. бядня́цтвам
М. бядня́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бядня́цтва ср. бедня́чество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бядня́цтва, ‑а, н., зб.

Бедныя людзі, бедната. Крыві, слёзам канца-меры Бядняцтва не знала. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бядня́цтва н. зборн. die Ármen pl; Ármut f -, Élend n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бедня́чество бядня́цтва, -ва ср., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бядно́та ж. разм. гл. бядняцтва

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

biedota

ж.

1. зборн. бедната, бядняцтва;

biedota chłopska — сялянская бедната;

2. бядак, небарака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)