бягу́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бягу́ха бягу́хі
Р. бягу́хі бягу́х
Д. бягу́се бягу́хам
В. бягу́ху бягу́х
Т. бягу́хай
бягу́хаю		 бягу́хамі
М. бягу́се бягу́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бягу́ха ж., разг., см. бягуння

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бегу́нья бягу́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

biegaczka

ж. бягуння, бягуха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)