Бы́стрык

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бы́стрык
Р. Бы́стрыка
Д. Бы́стрыку
В. Бы́стрык
Т. Бы́стрыкам
М. Бы́стрыку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Быстрык С. Я. 8/206

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

быстрэ́ц Ручай, які мае хуткае цячэнне (Грыг. 1850). Тое ж бы́стрык (Грыг. 1850).

□ в. Быстрык Маг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)