буці́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
буці́к |
буці́кі |
| Р. |
буці́ка |
буці́каў |
| Д. |
буці́ку |
буці́кам |
| В. |
буці́к |
буці́кі |
| Т. |
буці́кам |
буці́камі |
| М. |
буці́ку |
буці́ках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бу́цік
(фр. boutique)
невялікі магазін, у асартыменце якога дарагія модныя тавары (адзенне, абутак, галантарэя).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
boutique [bu:ˈti:k] n. буці́к, мо́дная кра́ма
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)