бу́хнутьI сов., однокр., в разн. знач. бу́хнуць;
бу́хнул вы́стрел бу́хнуў стрэл;
бу́хнуть на пол вяза́нку дров бу́хнуць на падло́гу вя́зку дроў;
бу́хнуть в во́ду бу́хнуць у ваду́;
бу́хнуть всё мя́со в котёл бу́хнуць усё мя́са ў кацёл;
бу́хнуть сло́во, не поду́мав бу́хнуць сло́ва, не паду́маўшы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бу́хнутьII несов. (разбухать) бра́кнуць; (преимущественно от сырости) брыня́ць, набры́ньваць; (пухнуть) пу́хнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бра́кнуць несов. бу́хнуть, набуха́ть, разбуха́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бабу́хнуць сов., разг.
1. (с шумом бросить, плеснуть) бу́хнуть; у́хнуть;
б. вя́зку дроў на падло́гу — бу́хнуть вяза́нку дров на пол;
2. (с шумом упасть) бу́хнуть, бу́хнуться;
3. (издать звук; раздаться — о звуке) бу́хнуть, ба́хнуть;
4. си́льно уда́рить; (стукнуть) бу́хнуть, ба́хнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бу́хнуць I сов., однокр., разг.
1. (с шумом бросить, выплеснуть, ударить) бу́хнуть, у́хнуть;
б. ка́парам — бу́хнуть (у́хнуть) копро́м;
б. вя́зку дроў на падло́гу — бу́хнуть вя́зку дров на́ пол;
б. вядро́ вады́ ў аго́нь — бу́хнуть (у́хнуть) ведро́ воды́ в ого́нь;
2. (издать сильный, глухой звук) бу́хнуть, гро́хнуть;
~нула гарма́та — гро́хнуло (у́хнуло) ору́дие;
3. (большое количество, всё сразу) бу́хнуть, у́хнуть;
б. усё ма́сла ў кацёл — бу́хнуть (у́хнуть) всё ма́сло в котёл;
б. усе́ гро́шы на аўтамашы́ну — у́хнуть все де́ньги на автомаши́ну
бу́хнуць II несов. (от влажности) бу́хнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бу́хать несов., в разн. знач. бу́хаць; см. бу́хнутьI;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бу́кнуць ’набракаць’ (Нас.). Мабыць, з бу́хнуць (параўн. слав. *buxnǫti, рус. бу́хнуть, набуха́ть набракаць’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брыня́ць несов., в разн. знач. набуха́ть; (наполняться соком — ещё) взбуха́ть; (преимущественно от сырости — ещё) бу́хнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плю́хнуць сов.
1. в разн. знач. плесну́ть; (вылить с шумом — ещё) бу́хнуть;
хва́ля плю́хнула — волна́ плесну́ла;
п. вядро́ вады́ — плесну́ть (бу́хнуть) ведро́ воды́;
2. (издать звук, взметнув в воде вверх) всплесну́ть, плесну́ть;
3. поли́ться, хлестну́ть;
4. прост. (упасть в грязь, воду) шлёпнуться, плю́хнуться;
5. прост. (ударить) шлёпнуть, тре́снуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бо́хан, баха́нка, буха́нка. Рус. бо́ханец, буха́нка, бо́хон, укр. бо́хон, польск. bochen, ст.-чэш. bochnec. Здаецца, запазычанне з с.-в.-ням. vochenze, fochenze ’від пірага або белы хлеб’ (< лац. крыніцы). Запазычанне праз польск. і чэш. мовы. Некаторыя формы Праабражэнскі (1, 56), Ільінскі (ИОРЯС, 20, 3, 80) звязваюць з дзеясловам бу́хнуть, але гэта хутчэй за ўсё народная этымалогія (але параўн. Талстой, Зб. Крапіве, 274). Гл. Фасмер, 1 (пад бо́ханец, буханец, бухон); Бернекер, 67 і далей; Слаўскі, 1, 38. Гл. яшчэ Шанскі, 1, Б, 240; Сцяц., Нар., 24 (дзе тлумачыцца баха́нка). Ст.-бел. бохон, бохан, бохен (Булыка, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)