бу́фы, -аў.

Пышныя зборкі ў верхняй частцы рукавоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́фы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. бу́фы
Р. бу́фаў
Д. бу́фам
В. бу́фы
Т. бу́фамі
М. бу́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́фы ед. нет, порт. бу́фы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́фы портн. бу́фы, -фаў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́фы, буф; адз. няма.

Пышныя і частыя зборкі ў верхняй частцы рукава. Лёдзя нават угаворвала маці надзець белае плацце, але тая не згадзілася і адзела сіні любімы касцюм — клёшную спадніцу з махрамі.. і кароткі пінжачок з буфамі і вузкім рукавом. Карпаў.

[Ад фр. bouffer — надзімацца, натапырвацца (пра матэрыю).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́фы мн Rüschen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бу́фы

(ад фр. bouffer = надзімацца)

пашныя зборкі ў верхняй частцы рукава.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бу́ф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́ф бу́фы
Р. бу́фа бу́фаў
Д. бу́фу бу́фам
В. бу́фа бу́фаў
Т. бу́фам бу́фамі
М. бу́фе бу́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

pouch

[paʊtʃ]

1.

n.

1) то́рба, то́рбачка f.; мех мяха́, мяшо́к -ка́ m.

a postman’s pouch — мех з по́штай

2) то́рба кенгуру́

2.

v.

1) кла́сьці ў то́рбу, мех

2) рабі́ць на́пуск у суке́нцы, бу́фы ў рукаво́х, рабі́ць што-н. мешкава́тым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

púffen

vt

1) падштурхну́ць, даць грымака́ (каму-н.)

2) рабі́ць бу́фы

3) разм. страля́ць, палі́ць (у паветра); рабі́ць гук, падо́бны на стрэл

◊ er lügt, dass es nur pufft — ≅ ён хлу́сіць без уся́кага со́раму

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)