буфе́тчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буфе́тчыцкі буфе́тчыцкая буфе́тчыцкае буфе́тчыцкія
Р. буфе́тчыцкага буфе́тчыцкай
буфе́тчыцкае		 буфе́тчыцкага буфе́тчыцкіх
Д. буфе́тчыцкаму буфе́тчыцкай буфе́тчыцкаму буфе́тчыцкім
В. буфе́тчыцкі
буфе́тчыцкага		 буфе́тчыцкую буфе́тчыцкае буфе́тчыцкія
буфе́тчыцкіх
Т. буфе́тчыцкім буфе́тчыцкай
буфе́тчыцкаю		 буфе́тчыцкім буфе́тчыцкімі
М. буфе́тчыцкім буфе́тчыцкай буфе́тчыцкім буфе́тчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буфе́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Прадавец у буфеце (у 1 знач.).

|| ж. буфе́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. буфе́тчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)