бута́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бута́да бута́ды
Р. бута́ды бута́д
Д. бута́дзе бута́дам
В. бута́ду бута́ды
Т. бута́дай
бута́даю		 бута́дамі
М. бута́дзе бута́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бута́да

(фр. boutade)

1) дзівацтва, выхадка;

2) інструментальная фантазія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)