бусля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Гняздо бусла.

На старых ліпах чарнелі буслянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бусля́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бусля́нка бусля́нкі
Р. бусля́нкі бусля́нак
Д. бусля́нцы бусля́нкам
В. бусля́нку бусля́нкі
Т. бусля́нкай
бусля́нкаю		 бусля́нкамі
М. бусля́нцы бусля́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бусля́нка ж., разг. а́истово гнездо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бусля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Буслава гняздо. Амаль на кожным хляве ці на хаце — буслянка. Бусляняты, раскрыўшы яшчэ не чырвоныя дзюбы, размерана, бездапаможна хекаюць ад спёкі. Брыль. Толькі зрэдку сям-там пракінецца старое дрэва — ліпа з буслянкаю ці ясакар. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бусля́нка ж Stórchennest n -es, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Stórchennest

n -es, -er бусля́нка, гняздо́ бусла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bociani

буславы; бусліны;

~e gniazdo — буслава (буслінае) гняздо; буслянка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гняздо / буслінае: буслянка, буслоўка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)