бурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Станавіцца бурым, бурэйшым.

|| зак. пабурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бурэ́ю бурэ́ем
2-я ас. бурэ́еш бурэ́еце
3-я ас. бурэ́е бурэ́юць
Прошлы час
м. бурэ́ў бурэ́лі
ж. бурэ́ла
н. бурэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бурэ́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бурэ́ць несов. буре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурэ́ць, ‑эе; незак.

Станавіцца бурым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурэ́ць sich (gru)braun färben, (gru)braun wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пабурэ́ць гл. бурэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буре́ть несов. бурэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)