бурха́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бурха́н |
бурха́ны |
| Р. |
бурха́на |
бурха́наў |
| Д. |
бурха́ну |
бурха́нам |
| В. |
бурха́н |
бурха́ны |
| Т. |
бурха́нам |
бурха́намі |
| М. |
бурха́не |
бурха́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бурха́н рел. Бурха́н, -на́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бурха́н
(манг. burchan)
будыйскі ідал у веруючых манголаў, буратаў і калмыкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)