буру́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пеністыя хвалі на мелкай мясціне мора або над рыфам.

|| прым. буру́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буру́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буру́н буруны́
Р. буруна́ буруно́ў
Д. буруну́ буруна́м
В. буру́н буруны́
Т. буруно́м буруна́мі
М. буруне́ буруна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

буру́н, -на́ м. буру́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буру́н буру́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буру́н, ‑а, м.

Пеністыя хвалі на мелкай мясціне мора або над рыфам. Параход.. адцягнулі ад пірса буксіры, і, густа задыміўшы і ўзняўшы пеністы бурун за кармой, ён паплыў, набіраючы ход. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буру́н м Stúrzwelle f -, -n; Brándung f -, -en (марск)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

breaker [ˈbreɪkə] n. буру́н, пе́ністая хва́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breaker

I [ˈbreɪkər]

n.

1) буру́н -а́ m., пе́ністая хва́ля

2) драбі́лка f. (машы́на)

3) разьбіва́льнік -а m.

a breaker of promises — той, хто ня стры́мвае абяца́ньняў

a breaker of hearts — сэрцае́д -а m.

II [ˈbreɪkər]

n.

бо́чка для вады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)