Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бурлі́ццанесов., см. бурлі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бурлі́цца, ‑ліцца; незак.
Тое, што і бурліць. На рэчках на вашых Бурліліся б воды, Каб плавалі з крыкам Гусей карагоды.Русак.У добрых ленінскіх вачах Іскрынкай радасць усплывала; Відаць, што ў сэрцы Ільіча Надзей бурлілася навала.Шушкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадзі́ца, ‑ы, ж.
Ласк.да вада́ (у 1 знач.). Звініць песня ў полі, звініць, Уторыць сярпу і касе, Бурліцца вадзіца з крыніц, Купаецца сонца ў расе.Купала.У светлай крыніцы Вадзіца-жывіца.Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папе́радзе,
1.прысл. На некаторай адлегласці перад кім‑, чым‑н. Ірына ішла паперадзе.Чорны.Тарыел, ідучы паперадзе, на кожным кроку чуў, як спатыкаюцца людзі.Самуйлёнак.
2.прыназ.зР. Спалучэнне з прыназоўнікам «паперадзе» вырашае прасторавыя адносіны: паказвае на становішча перад кім‑, чым‑н. Ідзе войска, сцягі ўюцца, Кроў бурліцца ў жылах, А паперадзе ўсіх едзе Сам Клім Варашылаў.Купала.За паўвярсты паперадзе фурманкі ішоў па лесе Максім Ус з наганам і гранатай.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)