бу́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́рачны бу́рачная бу́рачнае бу́рачныя
Р. бу́рачнага бу́рачнай
бу́рачнае		 бу́рачнага бу́рачных
Д. бу́рачнаму бу́рачнай бу́рачнаму бу́рачным
В. бу́рачны (неадуш.) бу́рачную бу́рачнае бу́рачныя (неадуш.)
Т. бу́рачным бу́рачнай
бу́рачнаю		 бу́рачным бу́рачнымі
М. бу́рачным бу́рачнай бу́рачным бу́рачных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бура́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бура́чны бура́чная бура́чнае бура́чныя
Р. бура́чнага бура́чнай
бура́чнае		 бура́чнага бура́чных
Д. бура́чнаму бура́чнай бура́чнаму бура́чным
В. бура́чны (неадуш.)
бура́чнага (адуш.)		 бура́чную бура́чнае бура́чныя (неадуш.)
бура́чных (адуш.)
Т. бура́чным бура́чнай
бура́чнаю		 бура́чным бура́чнымі
М. бура́чным бура́чнай бура́чным бура́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бура́чны свеко́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бура́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да буракоў. Бурачны ліст. Бурачныя цыбуры. // Прыгатаваны з буракоў, з буракамі. Бурачны квас.

2. Лілова-чырвоны, колеру чырвоных буракоў, бурачковы. Промень на захадзе з чырвона-палаючага рабіўся бурачным. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бура́чны Rüben-; Rúnkelrüben-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бу́ркі, -рак, адз. бу́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Абутак з фетру, сукна або з тонкага лямцу, які носіцца з галёшамі ці на скураной падэшве без іх.

|| прым. бу́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бура́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Двухгадовая агародная расліна сямейства лебядовых.

Палоць буракі.

2. Караняплоды гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як корм, харч, сыравіна.

Убіраць буракі камбайнам.

○

Цукровыя буракі — сорт буракоў, з якіх вырабляюць цукар.

|| памянш. бурачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. бура́чны, -ая, -ае і бурако́вы, -ая, -ае.

Бурачны колер (лілова-чырвоны). Бураковы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свеко́льный бура́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бура́чный обл. бура́чны;

бура́чный сок бура́чны сок; см. бура́к​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурако́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і бурачны. Бураковы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)