буравы́, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да бурэння, зроблены ў выніку бурэння.

Буравая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буравы́ бурава́я бураво́е буравы́я
Р. бураво́га бураво́й
бураво́е		 бураво́га буравы́х
Д. бураво́му бураво́й бураво́му буравы́м
В. буравы́ (неадуш.)
бураво́га (адуш.)		 бураву́ю бураво́е буравы́я (неадуш.)
буравы́х (адуш.)
Т. буравы́м бураво́й
бураво́ю		 буравы́м буравы́мі
М. буравы́м бураво́й буравы́м буравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

буравы́ тех. бурово́й;

~ва́я свідраві́на — бурова́я сква́жина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буравы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бурэння. Буравы станок. Буравая ўстаноўка. Буравая вышка. / у знач. наз. бурава́я, ‑ой. Буравая, быццам жывая істота, жыла сваім прывычным паўсядзённым жыццём. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буравы́ тэх Bóhr -;

бурава́я свідраві́на спец Bóhrloch n -(e)s, -löcher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

го́рна-буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-буравы́ го́рна-бурава́я го́рна-бураво́е го́рна-буравы́я
Р. го́рна-бураво́га го́рна-бураво́й
го́рна-бураво́е		 го́рна-бураво́га го́рна-буравы́х
Д. го́рна-бураво́му го́рна-бураво́й го́рна-бураво́му го́рна-буравы́м
В. го́рна-буравы́ (неадуш.)
го́рна-бураво́га (адуш.)		 го́рна-бураву́ю го́рна-бураво́е го́рна-буравы́я (неадуш.)
го́рна-буравы́х (адуш.)
Т. го́рна-буравы́м го́рна-бураво́й
го́рна-бураво́ю		 го́рна-буравы́м го́рна-буравы́мі
М. го́рна-буравы́м го́рна-бураво́й го́рна-буравы́м го́рна-буравы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збо́ечна-буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збо́ечна-буравы́ збо́ечна-бурава́я збо́ечна-бураво́е збо́ечна-буравы́я
Р. збо́ечна-бураво́га збо́ечна-бураво́й
збо́ечна-бураво́е		 збо́ечна-бураво́га збо́ечна-буравы́х
Д. збо́ечна-бураво́му збо́ечна-бураво́й збо́ечна-бураво́му збо́ечна-буравы́м
В. збо́ечна-буравы́ (неадуш.)
збо́ечна-бураво́га (адуш.)		 збо́ечна-бураву́ю збо́ечна-бураво́е збо́ечна-буравы́я (неадуш.)
збо́ечна-буравы́х (адуш.)
Т. збо́ечна-буравы́м збо́ечна-бураво́й
збо́ечна-бураво́ю		 збо́ечна-буравы́м збо́ечна-буравы́мі
М. збо́ечна-буравы́м збо́ечна-бураво́й збо́ечна-буравы́м збо́ечна-буравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збо́ечна-буравы́ горн. сбо́ечно-бурово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БУРАВЫ́ ІНСТРУМЕ́НТ,

інструмент для бурэння шпураў, свідравін і ліквідацыі аварый у глыбокіх свідравінах. Бывае тэхнал. (напр., буравыя долаты, каронкі, штангі, разцы), дапаможны (ключы, элеватары, клінавыя захваты), аварыйны (метчыкі, трубалоўкі, трубарэзкі), спец. (адхіляльнікі, стабілізатары).

Буравое долата выкарыстоўваецца пры ўдарным і вярчальным бурэнні свідравін. Асн. часткі: корпус і рабочая частка, па якой адрозніваюць шарошкавыя (з зубцамі), алмазныя і лопасцевыя долаты. Мае канал, па якім падаюць у забой паветра або прамывачную вадкасць. Каронка — асн. пародаразбуральны элемент буравога інструменту. Разбурэнне выконваецца лёзамі, арміраванымі цвёрдым сплавам, або штырамі са сферычнымі рабочымі паверхнямі. Каронка, вырабленая як адно цэлае з хваставіком для злучэння з буравой машынай, наз. бурам. Элеватар — каваны або літы стальны хамут для падхоплівання трубаў і штангаў пры іх апусканні ў час рамонту нафтавай свідравіны.

т. 3, с. 341

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сбо́ечно-бурово́й горн. збо́ечна-буравы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)