бу́лькат, -у, М -каце, м.

Гукі, якія ўтвараюцца пры кіпенні, пераліванні або цячэнні вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́лькат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бу́лькат
Р. бу́лькату
Д. бу́лькату
В. бу́лькат
Т. бу́лькатам
М. бу́лькаце

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́лькат, -ту м. бу́льканье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́лькат, ‑у, М ‑наце, м.

Гукі, якія ўтвараюцца пры кіпенні, пераліванні або цячэнні вады. Вада.. [з жолаба] ліецца невялічкім раўчуком і з вясёлым звонкім булькатам падае ў рэчку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gurgle​1 [ˈgɜ:gl] n. бу́лькат, бу́льканне; журча́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кло́кот бу́лькат, -ту м., клёкат, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́льканье ср. бу́льканне, -ння ср., бу́лькат, -ту м., бульката́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

babble

[ˈbæbəl]

1.

v.i.

1) лепята́ць (як дзіця́)

2) лапата́ць, балбата́ць; прабалбата́цца

2.

v.t.

разбалбата́ць

to babble a secret — разбалбата́ць таямні́цу

3.

n.

1) лепята́ньне n. (дзіця́ці), балбата́ньне, лапата́ньне n., балбатня́ f.

2) бу́лькат -у m. (вады́), цурчэ́ньне n. (струмяня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)