«Бульбяныя забастоўкі» 1906 2/466; 4/460; 9/237

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бульбяна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. бульбяна́я бульбяны́я
Р. бульбяно́й бульбяны́х
Д. бульбяно́й бульбяны́м
В. бульбяну́ю бульбяны́я
Т. бульбяно́й
бульбяно́ю		 бульбяны́мі
М. бульбяно́й бульбяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бульбяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бульбяны́ бульбяна́я бульбяно́е бульбяны́я
Р. бульбяно́га бульбяно́й
бульбяно́е		 бульбяно́га бульбяны́х
Д. бульбяно́му бульбяно́й бульбяно́му бульбяны́м
В. бульбяны́ (неадуш.)
бульбяно́га (адуш.)		 бульбяну́ю бульбяно́е бульбяны́я (неадуш.)
бульбяны́х (адуш.)
Т. бульбяны́м бульбяно́й
бульбяно́ю		 бульбяны́м бульбяны́мі
М. бульбяны́м бульбяно́й бульбяны́м бульбяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ачы́сткі, -аў.

Рэшткі, лупіны, адкіды пры ачыстцы чаго-н.

Бульбяныя а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пацяро́бкі, -аў.

Адходы, якія застаюцца пасля ачысткі чаго-н.

Бульбяныя п.

|| прым. пацяро́бкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэпелі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Дырыжабль з металічным каркасам, абцягнутым тканінай.

2. Вараныя бульбяныя клёцкі з мясной, грыбной і іншай начынкай, якія па форме нагадваюць дырыжабль.

Прыгатаваць цэпеліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бульбя́нік, -а і -у, мн. -і, -аў, м.

1. -у, зб. Націнне бульбы.

Б. пажоўк.

2. -а. Аладка з дранай сырой бульбы; дранік.

Напячы бульбянікаў.

3. -а. Той, хто вельмі любіць бульбяныя стравы (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kopytka

мн. капыткі; бульбяныя клёцкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Карто́фляшкі ’бульбяныя піражкі з макам’ (Шпіл.). да картофель (гл. картопель).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разры́ць, ‑рыю, ‑рыеш, ‑рыю; зак., што.

Рыючы, раскідаць, развярнуць. Свіння разрыла двор. □ Дзік разрыў бурты бульбяныя. Караткевіч. // Разграбаючы (зямлю, снег і пад.), зрабіць паглыбленне. Разрыць яму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)