була́ный була́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буланый

Том: 2, старонка: 246.

img/02/02-246_1242_Буланый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Була́ны ’буланы, шэра-жоўты, палавы’ (БРС, Шат., Бяльк.). Рус. була́ный, укр. була́ний, польск. bułany. Запазычанне з цюрк. bulan. Гл. Фасмер, 1, 238. Параўн. Шанскі, 1, Б, 222. Ст.-бел. буланый сустракаецца ўжо ў помніках XVI ст. (Булыка, Запазыч.). Гл. яшчэ Адзінцоў, Этимология, 1971, 201–204.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

була́ны

1. прил. була́ный; кау́рый; савра́сый;

2. в знач. сущ. савра́с м., савра́ска м. и ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)