буксіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. буксіро́ўка
Р. буксіро́ўкі
Д. буксіро́ўцы
В. буксіро́ўку
Т. буксіро́ўкай
буксіро́ўкаю
М. буксіро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буксіро́ўка ж. буксиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буксіро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. буксіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буксіро́ўка ж. гл. буксіраванне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

буксі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., што.

Цягнуць за сабой на канаце (другое судна, аўтамашыну і пад.).

|| наз. буксі́раванне, -я, н. і буксіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буксиро́вка буксіро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

holowanie

н. буксіроўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

towage

[ˈtoʊɪdʒ]

n.

1) буксіро́ўка f.

2) апла́та за буксіро́ўку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tow​2 [təʊ] n. буксіро́ўка;

give smb. a tow адбуксі́раваць чыю́-н. машы́ну

♦

have smb. in tow infml мець каго́-н. на ўтрыма́нні;

in tow на буксі́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

haulage

[ˈhɔlɪdʒ]

n.

1) ця́га f., ру́хаючая сі́ла, буксіро́ўка f.

2) пераво́з -у m.

3) кошт пераво́зу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)