букле́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. букле́ букле́
Р. букле́ букле́
Д. букле́ букле́
В. букле́ букле́
Т. букле́ букле́
М. букле́ букле́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

букле́ нескл., ср., текст. букле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

букле́ текст. букле́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

букле́, нескл., н.

Спец. Гладзевая тканіна з няроўнай вузлаватай паверхняй, прызначаная ў асноўным для жаночых паліто і касцюмаў.

[Фр. boucle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

букле́

(фр. boucle)

гладзевая тканіна з няроўнай вузлаватай паверхняй, якая выкарыстоўваецца ў асноўным для шыцця жаночых паліто і касцюмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bouclé

нескл. н. [bukle] букле;

włóczka bouclé — пража букле;

bluzka bouclé — букляваная блузка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)