бу́кавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. бу́кавыя
Р. бу́кавых
Д. бу́кавым
В. бу́кавыя
Т. бу́кавымі
М. бу́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́кавыя сущ., мн., бот. бу́ковые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Букавыя (сям. раслін) 4/298; 5/528

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бу́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́кавы бу́кавая бу́кавае бу́кавыя
Р. бу́кавага бу́кавай
бу́кавае
бу́кавага бу́кавых
Д. бу́каваму бу́кавай бу́каваму бу́кавым
В. бу́кавы (неадуш.)
бу́кавага (адуш.)
бу́кавую бу́кавае бу́кавыя (неадуш.)
бу́кавых (адуш.)
Т. бу́кавым бу́кавай
бу́каваю
бу́кавым бу́кавымі
М. бу́кавым бу́кавай бу́кавым бу́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да буку. Букавы лес. Букавыя арэхі. // Зроблены з буку. Букавы стол.

2. у знач. наз. бу́кавыя, ‑вых. Назва сямейства раслін, да якога адносяцца дуб, бук, капітан і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ковые мн., сущ., бот. бу́кавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубо́ва-бу́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубо́ва-бу́кавы дубо́ва-бу́кавая дубо́ва-бу́кавае дубо́ва-бу́кавыя
Р. дубо́ва-бу́кавага дубо́ва-бу́кавай
дубо́ва-бу́кавае
дубо́ва-бу́кавага дубо́ва-бу́кавых
Д. дубо́ва-бу́каваму дубо́ва-бу́кавай дубо́ва-бу́каваму дубо́ва-бу́кавым
В. дубо́ва-бу́кавы (неадуш.)
дубо́ва-бу́кавага (адуш.)
дубо́ва-бу́кавую дубо́ва-бу́кавае дубо́ва-бу́кавыя (неадуш.)
дубо́ва-бу́кавых (адуш.)
Т. дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавай
дубо́ва-бу́каваю
дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавымі
М. дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавай дубо́ва-бу́кавым дубо́ва-бу́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

яло́ва-бу́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яло́ва-бу́кавы яло́ва-бу́кавая яло́ва-бу́кавае яло́ва-бу́кавыя
Р. яло́ва-бу́кавага яло́ва-бу́кавай
яло́ва-бу́кавае
яло́ва-бу́кавага яло́ва-бу́кавых
Д. яло́ва-бу́каваму яло́ва-бу́кавай яло́ва-бу́каваму яло́ва-бу́кавым
В. яло́ва-бу́кавы (неадуш.)
яло́ва-бу́кавага (адуш.)
яло́ва-бу́кавую яло́ва-бу́кавае яло́ва-бу́кавыя (неадуш.)
яло́ва-бу́кавых (адуш.)
Т. яло́ва-бу́кавым яло́ва-бу́кавай
яло́ва-бу́каваю
яло́ва-бу́кавым яло́ва-бу́кавымі
М. яло́ва-бу́кавым яло́ва-бу́кавай яло́ва-бу́кавым яло́ва-бу́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

bukiew

ж. зборн. букавыя жалуды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГАВЕ́РЛА,

найвышэйшая вяршыня Украінскіх Карпат і ўсёй Украіны, у горным масіве Чарнагора, на мяжы Івана-Франкоўскай і Закарпацкай абласцей. Выш. 2061 м. Мае конусападобную форму. Складзена з пясчанікаў і кангламератаў. Букавыя лясы і субальпійскія лугі. Бываюць снегавыя лавіны, каменяпады. У складзе Карпацкага запаведніка. Турызм.

т. 4, с. 416

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)