бу́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бу́кавы |
бу́кавая |
бу́кавае |
бу́кавыя |
| Р. |
бу́кавага |
бу́кавай бу́кавае |
бу́кавага |
бу́кавых |
| Д. |
бу́каваму |
бу́кавай |
бу́каваму |
бу́кавым |
| В. |
бу́кавы (неадуш.) бу́кавага (адуш.) |
бу́кавую |
бу́кавае |
бу́кавыя (неадуш.) бу́кавых (адуш.) |
| Т. |
бу́кавым |
бу́кавай бу́каваю |
бу́кавым |
бу́кавымі |
| М. |
бу́кавым |
бу́кавай |
бу́кавым |
бу́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бу́кавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да буку. Букавы лес. Букавыя арэхі. // Зроблены з буку. Букавы стол.
2. у знач. наз. бу́кавыя, ‑вых. Назва сямейства раслін, да якога адносяцца дуб, бук, капітан і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бу́кавы búchen, Búchen-;
бу́кавы гай Búchenhain m -s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бук, -а і -у, мн. -і, -аў, м.
1. -а. Вялікае лісцевае дрэва з гладкай светла-шэрай карой і цвёрдай драўнінай.
Пасадзіць б.
2. -у. Драўніна гэтага дрэва.
Зуб’е ў граблях з буку.
|| прым. бу́кавы, -ая, -ае.
Б. лес.
Сямейства букавых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
яло́ва-бу́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
яло́ва-бу́кавы |
яло́ва-бу́кавая |
яло́ва-бу́кавае |
яло́ва-бу́кавыя |
| Р. |
яло́ва-бу́кавага |
яло́ва-бу́кавай яло́ва-бу́кавае |
яло́ва-бу́кавага |
яло́ва-бу́кавых |
| Д. |
яло́ва-бу́каваму |
яло́ва-бу́кавай |
яло́ва-бу́каваму |
яло́ва-бу́кавым |
| В. |
яло́ва-бу́кавы (неадуш.) яло́ва-бу́кавага (адуш.) |
яло́ва-бу́кавую |
яло́ва-бу́кавае |
яло́ва-бу́кавыя (неадуш.) яло́ва-бу́кавых (адуш.) |
| Т. |
яло́ва-бу́кавым |
яло́ва-бу́кавай яло́ва-бу́каваю |
яло́ва-бу́кавым |
яло́ва-бу́кавымі |
| М. |
яло́ва-бу́кавым |
яло́ва-бу́кавай |
яло́ва-бу́кавым |
яло́ва-бу́кавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дубо́ва-бу́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дубо́ва-бу́кавы |
дубо́ва-бу́кавая |
дубо́ва-бу́кавае |
дубо́ва-бу́кавыя |
| Р. |
дубо́ва-бу́кавага |
дубо́ва-бу́кавай дубо́ва-бу́кавае |
дубо́ва-бу́кавага |
дубо́ва-бу́кавых |
| Д. |
дубо́ва-бу́каваму |
дубо́ва-бу́кавай |
дубо́ва-бу́каваму |
дубо́ва-бу́кавым |
| В. |
дубо́ва-бу́кавы (неадуш.) дубо́ва-бу́кавага (адуш.) |
дубо́ва-бу́кавую |
дубо́ва-бу́кавае |
дубо́ва-бу́кавыя (неадуш.) дубо́ва-бу́кавых (адуш.) |
| Т. |
дубо́ва-бу́кавым |
дубо́ва-бу́кавай дубо́ва-бу́каваю |
дубо́ва-бу́кавым |
дубо́ва-бу́кавымі |
| М. |
дубо́ва-бу́кавым |
дубо́ва-бу́кавай |
дубо́ва-бу́кавым |
дубо́ва-бу́кавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
beechnut [ˈbi:tʃnʌt] n. бу́кавы арэ́шак
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)